Osoby pracujące na siedząco nierobiące sobie przerw mają znacznie podwyższone ryzyko osłabienia nadnerczy, a w konsekwencji całego metabolizmu, w porównaniu z osobami robiącymi co godzinę kilkuminutową przerwę na ćwiczenia. U tych ostatnich długość życia wydłuża się w stosunku do pierwszych o 33%.

Jak pokazują różne badania, wbrew temu co niektórzy promują jako wystarczające, po 8–10-godzinnym dniu siedzącej pracy nie wystarczy nawet 60 minut codziennego treningu do zrównoważenia czasu siedzenia.

Siedzący tryb życia przyczynia się bezpośrednio do:
– otyłości, cukrzycy;
– problemów z kręgosłupem, artretyzmu;
– problemów sercowo-naczyniowych i w ich wyniku do śmierci;
– śmierci z jakiegokolwiek powodu;
– nowotworów i innych ciężkich chorób.

Na dodatek osoby długo siedzące w ciągu dnia są szybciej znużone, mają słabszą koncentrację i mniejszą wydajność pracy. Częściowo dobrym rozwiązaniem, gdy to możliwe, jest zastosowanie regulowanej wysokości warsztatu pracy, po to, by przynajmniej kilka godzin w ciągu dnia spędzić na stojąco. Kobiety, które siedziały dziennie 7 i więcej godzin, miały zwiększone ryzyko śmierci z jakiegokolwiek powodu o 30%.

Naukowcy sugerują, że w ciągu dnia należy przejść minimum około 10 tys. kroków. Niestety przeciętnie wykonuje się 3–4 tys. kroków – to o wiele za mało, by na przestrzeni wielu lat zachować zdrowie w dobrej kondycji.

Do pełnego zdrowia nie wystarczy tylko chodzić, mimo że jest to najbardziej zbalansowany ruch; powinno się też dbać o elastyczność i wytrzymałość innych mięśni, bo inaczej osłabną i w którymś momencie dadzą o sobie znać przeróżne dolegliwości.

Jeżeli jesteś wybitnie leniwy, to przynajmniej stosuj dietę ketogenną i ćwiczenia z interwałem, na które trzeba poświęcić po około 30 minut, 3 x w tygodniu. Jeśli nawet tak krótkiego czasu nie chcesz poświęcić dla swego zdrowia, to niestety już prostszego sposobu na zachowanie jego dobrych parametrów nie znam.

Pamiętaj, że mamy to, na co zasługujemy i na ile pozwala nam nasza świadomość, więc jeśli nie jesteś przekonany do diety ketogennej, która naprawdę nie jest uciążliwa, ani do ćwiczeń, postaraj się dowiedzieć więcej na temat ich wpływu na zdrowie.

Obserwuj też osoby chorujące i zapytaj je, od kiedy przestały zwracać uwagę na to, co jedzą, i na swoją aktywność ruchową. Jeżeli wciąż nie będziesz przekonany, to mam nadzieję, że należysz do tej grupy absolutnie nielicznych szczęśliwców, którzy po prostu byli i nadal pozostaną zdrowi.

Wiedz jednak, że szanse na to, że masz takie predyspozycje, są bardzo małe.